Mijn naam is Hendrik Gringhuis en ik woon met echtgenote Irene in Hengelo (Ov.). We zijn de ouders  van Yuri*, Merel, Esmée en Rense en grootouders van Ragnar en Jonah.Onze oudste zoon Yuri leed aan Fanconi Anemie, een aangeboren aandoening, waardoor de aanmaak van alle soorten bloedcellen heel slecht functioneerde. Dat maakte hem, onder andere,
bijzonder vatbaar voor allerlei infecties. Hij overleed op 1 augustus 1990 – één dag na zijn zesde verjaardag – aan complicaties als gevolg van een ontsteking in zijn beenmerg.

In mijn werk en bij mijn uiteenlopende activiteiten als vrijwilliger heb ik veel met schrijven en redigeren van teksten te maken gehad. Begin 2025 zag ik een oproep van Stichting Nooit Voorbij,
waarin gevraagd werd om een redacteur, die verhalen van ouders wilde nazien en bewerken. Daarover hoefde ik niet lang te denken, en na een prettig kennismakingsgesprek met Mirjam ben ik
aan de slag gegaan. Inmiddels heb ik een flink aantal verhalen geredigeerd voor een boek over kinderuitvaarten. Bij een tweetal langere verhalen voor een ander boek ben ik, naast het redigeren,
ook betrokken geweest als schrijfcoach.

Voor mij is belangrijk dat een tekst niet alleen goed leesbaar en taalkundig correct is; de tekst moet ook kloppen. Dat wil zeggen dat de lezer niet hoeft te gissen naar wat de schrijver ermee bedoelt en dat emoties op de juiste manier overkomen. Daarvoor moet je soms ook een beetje tussen de regels doorlezen, en af en toe bij de schrijver navragen waarom iets op een bepaalde manier is opgeschreven. Dat kost wel wat meer tijd dan alleen maar spel- of typefouten verbeteren, maar toch doe ik dat graag. Ik ben blij dat ik op deze manier ouders, voor wie het verlies van een kind vaak nog vrij recent is, een beetje kan helpen.