22-12-2018 De dag is aangebroken. De dag dat wij afscheid gaan nemen van ons mannetje. De dag waarvan je hoopt hem nooit mee te hoeven maken. Wij gaan ons kindje wegbrengen. Ik heb amper geslapen en ben al vroeg beneden met de kinderen. Ik voel mij onrustig en chagrijnig. Ik wil iets doen maar weet …
16-12-2018 Om half elf gaat de bel: de familie is er. Het is fijn dat ze er zijn. Zij bekommeren zich om de kinderen en zorgen voor eten en drinken. Ze lezen Elinde en Julian voor en Celeste wordt veel geknuffeld. Een half uurtje later staan er twee mensen aan de deur voor de balseming. …
‘Bij de parkeerplaats van de spoedpost is geen plaats en ik rijd naar de parkeerplaats even verderop. Als ik Florian uit zijn stoeltje pak, is hij slap, heel erg slap. Wat is er aan de hand? Ik kijk naar hem. ‘Floor? Word eens wakker?’ Ik probeer hem wakker te schudden en check of hij ademt. …
Florian is inmiddels vier weken oud, hij is alweer een week thuis. Echt veel rust hebben wij niet, want wij moeten deze week drie keer naar verschillende artsen in het AMC. Daarnaast komen de fysiotherapeut en de logopedist wekelijks, krijgt Florian zijn RS-prik die om de vier weken herhaald zal worden en krijgt hij ook …
Lutografie Drie weken nadat de tweeling geboren was en Florian het syndroom van Down bleek te hebben ben ik begonnen met het schrijven van blogs.In eerste instantie om mijn familie en vrienden te informeren over wat er allemaal gebeurde met ons kleine mannetje. Maar ik merkte dat het mij ook rust en structuur gaf in …
Blog 1-11-2020 ‘Geloof jij in leven na de dood?’ ‘Ik weet niet, ik geloof denk ik wel dat er iets is na de dood. Maar wat, dat weet ik niet.’ Dit antwoord kreeg ik meerdere keren toen ik deze vraag aan mijn vrienden stelde. Maar wat is dat ‘iets’? Laatst gebeurde er iets raars. Of …
Een klein, nietig, superlicht veertje kwam onze wereld binnenvliegen. Het raakte velen, velen even aan, en vloog zo bijna vier maanden door het leven, een onuitwisbare indruk makend, totdat het ons plot- seling verliet en onbereikbaar ver naar het licht terugkeerde. Zelden heb ik zo’n apetrots gevoel ervaren als toen ik de tweeling voor de …
‘Hoi Mir, ik kom even op bezoek en even mijn grote vriendin knuffelen.’ Ze loopt naar haar toe en tovert een cadeautje uit haar tas. ‘Voor jou, kleine schat!’ Celeste rukt het cadeautje uit haar handen, opent het en begint ermee te spelen. ‘Nou, Celeste boft maar met zo’n suikertante. Volgens mij kregen de anderen …
Het is erg wat haar is overkomen maar ze is niet zielig Lees meer »
In een vorige blog schreef ik over de bijzonder reacties die ik wel eens krijg. Nu krijg ik reacties in de trant van: “Wat is dan nog wel goed om te zeggen tegen rouwenden.” Of “Ik durf eigenlijk niets meer te zeggen.” Ik begrijp die reacties heel goed en laat dat nou echt niet mijn …
Zou een nieuw kindje de leegte kunnen opvullen? Ik zie een gezin lopen, een vader en moeder en 4 jonge kinderen. Een kind wil een blaadje plukken een ander kind pakt iets van de grond. De moeder zucht en steunt: “Loop nou eens door, die mevrouw wil er langs”Zij kijkt mij aan, rolt met haar …
‘Zou een nieuw kindje de pijn kunnen verzachten?’ Lees meer »
STICHTING NOOIT VOORBIJ
Samen staan we sterker na verlies
