Iedereen zegt het: het verlies van een kind is het ergste wat je kan overkomen. En ik denk dat dat klopt. Er is geen woordenboek dat groot genoeg is om te beschrijven wat het werkelijk met je doet. Je verliest niet alleen je kind. Je verliest jezelf. Je toekomst. Je onschuld. Alles. Vanaf dag één …
Wat je allemaal verliest als je je kind verliest Lees meer »
Leef jij voor twee? Of is jouw dierbare voor twee dood? Ik kwam die vraag zomaar ergens op het internet tegen. Mijn oog bleef erop hangen, en voor ik het wist had ik de vraag opgeslagen. Ik vind het een interessante vraag. Leef ik voor twee? Of is Annelotte voor twee dood? Ik denk dat …
Leef jij voor twee? Of is jouw dierbare voor twee dood? Lees meer »
Het is nog heel donker als ik wakker word. Ik kijk op de klok, 4 uur 34. Ik hoop maar dat ik weer verder kan slapen. Ik draai mij om, draai nog een aantal keer maar ik kan de slaap niet meer vatten. Dan komen de herinneringen, de gedachtes en het verdriet. Ik besluit mijn …
Afgelopen januari was het alweer 8 jaar geleden dat onze Dex overleed. Nog steeds denk ik regelmatig terug aan de momenten die een diepe indruk hebben achtergelaten. Zo ook het moment dat ik hieronder ga beschrijven. Ik neem jullie mee naar de tweede dag dat Dex bij ons thuis was. Ik hoor Zoë en Jayson …
Nieuwe schrijversgroep Vorige maand is er nog een nieuwe groep schrijvers begonnen en hebben zij met elkaar kennis gemaakt tijdens het schrijversweekend in Teuge. Deze schrijvers gaan schrijven over het plotseling verlies van hun kind. Vrijdagmiddag kwam iedereen aan en binnen korte tijd was iedereen weer met elkaar aan het praten of zij elkaar al …
Lees hier deel 2 Elke dag ging ik naar het ziekenhuis en zat ik aan zijn bedje. Elke avond en morgen belde ik naar het ziekenhuis om te vragen hoe het met Jens was gegaan. De eerste week was heel spannend, want tijdens één van die eerste nachten kreeg hij opeens een hevige terugval. De …
We kregen te horen dat Jens zou komen te overlijden Lees meer »
Lees hier deel 1 Aangekomen in het ziekenhuis. Jens lag tijdens de laatste controle goed maar draaide nog wel regelmatig. Ze hadden hem al een keer geprobeerd te draaien in mijn buik, maar dat deed zo ontzettend veel pijn dat ik gilde dat ze moesten stoppen. De weeën bleven komen en ik pufte ze heel …
Ik wilde een natuurlijke bevalling maar Jens dacht daar anders over Lees meer »
Lees de vorige blogs van Marije hier. Hoewel het op een gegeven moment zeker was dat Stan aan zijn ziekte zou overlijden, kon ik mezolang hij leefde niet zo bezighouden met zijn dood. Niet vanuit ontkenning; ik was me er terdegevan bewust dat hij dood zou gaan. Mijn gedachten gingen ook echt wel die kant …
Ik zie Jens zijn onverwachte komst en overlijden als de grootste positieve transformatie in mijn leven. Dit klinkt vast raar voor je. Dat begrijp ik, daarom wil ik mijn verhaal, mijn innerlijke reis delen om andere ouders te laten zien dat je weer gelukkig kunt worden na het overlijden van je kind. De dood van …
Mijn zoon Jens overleed toen hij 3 maanden oud was. Lees meer »
Oh, wat kan ik jaloers zijn op ouders die zo relaxed omgaan met een kind dat niet fit is. Wat kan ikjaloers zijn op ouders die hun kinderen makkelijk loslaten. Bij het horen van: “Mijn kind fietst al helemaal alleen naar de andere kant van de wereldbol.” Of: “Nee, ik laat mijn kids allang een …
STICHTING NOOIT VOORBIJ
Samen staan we sterker na verlies
