9 juni is een datum die voor mij altijd vol betekenis is geweest. Het is de geboortedag van mijn tweeling, Dex en Zoë. Dit jaar werd Zoë 10 jaar. Tien jaar – een prachtige mijlpaal, een moment om te vieren. Maar voor mij voelt het ook elke keer weer als een dag van enorme tegenstrijdigheid. …
9 juni – een dag vol trots, gemis en duizend gedachten Lees meer »
Ik kreeg het meerdere keren van verschillende mensen te horen: “je bent zo sterk” . Goed en lief bedoelt maar zo voel ik het absoluut niet. Soms word ik er zelfs (van binnen) boos om. Dan zou ik wel willen schreeuwen. “Houd op! Je weet er niets van!!” Je weet niets van de wanhoop, de …
Over oordelen, verschillen en de zee van verdriet Als er één ding is wat ik heb geleerd sinds ik mijn zoontje Dex verloor, dan is het dit: geen enkele rouw is hetzelfde. We praten er vaak over alsof er een soort stappenplan bestaat. De bekende fases: ontkenning, boosheid, verdriet, acceptatie… En ja, die fases zijn …
Lees hier het eerste deel Lees hier het tweede deel Terug naar het AMC: Vandaag naar het AMC. De plek waar Annelotte, 20 maanden geleden, haar laatste 6 dagen van haar leven heeft doorgebracht. De afgelopen dagen bouwde de spanning zich op. Terug naar het AMC….Veel herinneringen maar vooral ook het besef dat het wel …
Iedereen zegt het: het verlies van een kind is het ergste wat je kan overkomen. En ik denk dat dat klopt. Er is geen woordenboek dat groot genoeg is om te beschrijven wat het werkelijk met je doet. Je verliest niet alleen je kind. Je verliest jezelf. Je toekomst. Je onschuld. Alles. Vanaf dag één …
Wat je allemaal verliest als je je kind verliest Lees meer »
Leef jij voor twee? Of is jouw dierbare voor twee dood? Ik kwam die vraag zomaar ergens op het internet tegen. Mijn oog bleef erop hangen, en voor ik het wist had ik de vraag opgeslagen. Ik vind het een interessante vraag. Leef ik voor twee? Of is Annelotte voor twee dood? Ik denk dat …
Leef jij voor twee? Of is jouw dierbare voor twee dood? Lees meer »
Lees hier deel 1 Het is nog heel donker als ik wakker word. Ik kijk op de klok, 4 uur 34. Ik hoop maar dat ik weer verder kan slapen. Ik draai mij om, draai nog een aantal keer maar ik kan de slaap niet meer vatten. Dan komen de herinneringen, de gedachtes en het …
Afgelopen januari was het alweer 8 jaar geleden dat onze Dex overleed. Nog steeds denk ik regelmatig terug aan de momenten die een diepe indruk hebben achtergelaten. Zo ook het moment dat ik hieronder ga beschrijven. Ik neem jullie mee naar de tweede dag dat Dex bij ons thuis was. Ik hoor Zoë en Jayson …
Nieuwe schrijversgroep Vorige maand is er nog een nieuwe groep schrijvers begonnen en hebben zij met elkaar kennis gemaakt tijdens het schrijversweekend in Teuge. Deze schrijvers gaan schrijven over het plotseling verlies van hun kind. Vrijdagmiddag kwam iedereen aan en binnen korte tijd was iedereen weer met elkaar aan het praten of zij elkaar al …
Lees hier deel 2 Elke dag ging ik naar het ziekenhuis en zat ik aan zijn bedje. Elke avond en morgen belde ik naar het ziekenhuis om te vragen hoe het met Jens was gegaan. De eerste week was heel spannend, want tijdens één van die eerste nachten kreeg hij opeens een hevige terugval. De …
We kregen te horen dat Jens zou komen te overlijden Lees meer »
STICHTING NOOIT VOORBIJ
Samen staan we sterker na verlies
